Τα ινομυώματα μήτρας αποτελούν μια συχνή πάθηση και περιγράφονται ως καλοήθεις και συμπαγείς όγκοι επί της μήτρας. Το μέγεθός τους ποικίλει, από μερικά χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά, μπορούν δηλαδή να καταλάβουν πολύ μεγάλο μέρος της κοιλιακής χώρας.
Οι γυναίκες που πλησιάζουν στην εμμηνόπαυση, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτηξης ινομυωμάτων, λόγω της έκθεσής τους σε υψηλά επίπεδα οιστρογόνων. Οι παχύσαρκες καθώς και οι άτεκνες γυναίκες, επίσης διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης της πάθησης. Παράλληλα η κληρονομικότητα αποτελεί και αυτή μια σημαντική παράμετρο εκδήλωσης της συγκεκριμένης νόσου.
Η συμπτωματολογία της πάθησης περιλαμβάνει τις βαριές και χρονικά παρατεταμένες περιόδους με αυξημένες ποσότητες αποβαλλόμενου αίματος, που μπορεί να περιλαμβάνει και πήγματα, αναιμία, εύκολη κόπωση, συχνουρία, συχνές ουρολοιμώξεις, πόνο στην κοιλιακή χώρα καθώς και υπογονιμότητα.
Η ρεφλεξολογία
Με τη ρεφλεξολογική μέθοδο μπορούμε να επιτύχουμε δραστικά αποτελέσματα στο ζήτημα των ινομυωμάτων. Από την πρώτη συνεδρία μπορούν να φανούν τα πρώτα σημάδια ίασης, η ασθενής έχει την αίσθηση αποδέσμευσης της περιοχής λόγω της μείωσης του όγκου των ινομυωμάτων και παράλληλα περιορίζονται τα υπόλοιπα συνοδά συμπτώματα της πάθησης.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δε χορηγούνται συμπληρωματικά σκευάσματα. Εάν η ασθενής ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της ρεφλεξολογικής θεραπείας η ασθενής βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση με τα συμπτώματα στην περίοδο να μην υφίστανται πλέον, το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα ζητήματα που προκλήθηκαν από την πάθηση, ενώ κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου έχοντας χαρακτήρα συντήρησης.