Το ήπαρ (συκώτι) αποτελεί το μεγαλύτερο και ένα από τα σπουδαιότερα όργανα του σώματος, λειτουργεί ως χημικό εργοστάσιο μετατρέποντας τοξικές για τον οργανισμό ουσίες σε αβλαβείς, αποθηκεύει και φιλτράρει το αίμα και συμμετέχει στην πέψη των τροφών παράγοντας την χολή. Διάφορες οι παθήσεις που απειλούν την ομαλή λειτουργία του οργάνου και μεταξύ αυτών είναι η ηπατική κίρρωση. Η συγκεκριμένη πάθηση προκαλεί τη σταδιακή νέκρωση των ηπατικών κυττάρων με συνέπεια τον περιορισμό των λειτουργιών του οργάνου.
Το αίμα που διέρχεται από το ήπαρ φιλτράρεται λιγότερο αποτελεσματικά με αποτέλεσμα τη συσσώρευση τοξικών ουσιών στον οργανισμό που με τη σειρά τους επιφέρουν επιπλοκές όπως φουσκώματα στην κοιλιά, κούραση, ανορεξία, ίκτερο, οιδήματα και εγκεφαλοπάθειες.
Η συχνότερη αιτία πρόκλησης της πάθησης είναι η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ.
Η ρεφλεξολογία
Με τη ρεφλεξολογική μέθοδο μπορούμε να επιτύχουμε βελτίωση της ηπατικής πάθησης, ακόμα και στην περίπτωση που η κίρρωση βρίσκεται σε προχωρημένη μορφή και τα αποτελέσματα στη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών γίνονται άμεσα αντιληπτά. Φυσικά όσο περισσότερο έχει εξελιχθεί η νόσος, τόσο λιγότερο ισχυρή παρουσιάζεται και η πρόοδος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν αποτελεί μια σημαντική βοήθεια για τον ασθενή. Μετά την πρώτη συνεδρία ο θεραπευόμενος αισθάνεται πιο ξεκούραστος, διαθέτει ποιοτικότερη αναπνοή και παράλληλα υπάρχει η αίσθηση άνεσης στην κoιλιακή χώρα. Η αρχική βελτίωση διαρκεί δυο με τρεις ημέρες (συνήθως οι αμέσως επόμενες) και μετέπειτα τα συμπτώματα παρουσιάζονται ηπιότερα σε σχέση με το παρελθόν.
Οι συνεδρίες επαναλαμβάνονται ανά εβδομάδα και μόλις ολοκληρωθεί και η πέμπτη εξ' αυτών, η επανάληψή τους πραγματοποιείται σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα. Σε όλη αυτήν τη χρονική περίοδο, ο ασθενής αισθάνεται σταδιακά τα συμπτώματα που τον ταλαιπωρούσαν να περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πάθηση. Μια ολοκληρωμένη αγωγή περιλαμβάνει δέκα συνεδρίες, χωρίς να είναι απόλυτος ο αριθμός διότι όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της αρχικής βλάβης.
Κατά την πορεία της θεραπείας δεν χορηγούνται συμπληρωματικά σκευάσματα. Εάν ο θεραπευόμενος ακολουθεί θεραπεία κλασικής ιατρικής, τότε η ρεφλεξολογία δρα παράλληλα, χωρίς να ζητηθεί κάποια αλλαγή στην αγωγή τού ιατρού.
Μετά το τέλος της ρεφλεξολογικής θεραπείας, ο θεραπευόμενος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, με τα συμπτώματα της πάθησης να μην υφίστανται πλέον. Ακόμα και το χρώμα της επιδερμίδας αποκτά υγιή όψη. Τέλος, κάποιες πολύ αραιές συνεδρίες πιθανώς να χρειάζονται σε βάθος χρόνου, έχοντας χαρακτήρα συντήρησης.